TO MIEJSCE NA PYTANIA I ODPOWIEDZI DOTYCZĄCE OCHRONY DZIECKA PRZED NIEKONTROLOWANYM KORZYSTANIEM Z SIECI

Pedagog szkolny odpowiada

Najważniejsze, aby mówić dzieciom prawdę o Internecie. Nie chodzi o budowanie listy zakazów, ale o obustronne zrozumienie tematu. Pamiętajmy, by nauczyć dziecko właściwej reakcji na szkodliwe treści. A także uzmysłowić konsekwencje ryzykownych zachowań w sieci.

Oto kilka wskazówek:

1. Rozmawiaj bez oceniania i złości  – to najprostsza, ale i najskuteczniejsza rada. Stale pytaj i dyskutuj z dzieckiem. Dzięki wartościowej rozmowie masz szansę poznawać cyfrowy świat razem z dzieckiem.
2. Ustal jasne zasady – jasno komunikuj czego dziecko nie może robić w Internecie. Wskaż rzeczy zakazane, takie jak: podawanie numeru telefonu czy publikowanie rodzinnych zdjęć.                                                               3. Nie odcinaj dziecka od Internetu, ucz mądrego korzystania – dziś Internet jest powszechnym zjawiskiem od którego nie da się uciec. Całkowity zakaz korzystania z sieci nie jest rozwiązaniem. Taka izolacja może mieć negatywnie skutki i utrudnić dziecku funkcjonowanie w społeczeństwie.                                                                 
4. Naucz zasady ograniczonego zaufania –warto uczulić dziecko, że ktoś po drugiej stronie monitora może zwyczajnie kłamać, informacja przeczytana na portalu i zdjęcia wcale nie muszą być prawdziwe.
5. Zgłaszaj nielegalne i szkodliwe treści –zgłaszanie niepożądanych treści do odpowiednich organów pozwoli wyeliminować potencjalne zagrożenie.
6. Obserwuj – monitoruj przestrzeganie ustalonych zasad i reaguj na dynamiczne zmiany w przestrzeni internetowej. Towarzysząc dziecku w codziennych aktywnościach, masz szansę być na bieżąco.             7.Kontroluj także urządzenia mobilne – pamiętaj, że dziś dostęp do Internetu z poziomu telefonu komórkowego staje się normą.                                                                                                                                    

Pedagog szkolny odpowiada

Wciągające gry komputerowe powodują, że nawet najmłodsze dzieci chętnie spędzają długie godziny przed monitorem. Czas na gry powinien być jednak kontrolowany przez rodziców i dostosowany do wieku dziecka.
Maksymalny czas, który dziecko może spędzać przed ekranem komputera zależy od jego wieku. Limity zalecane przez specjalistów wynoszą:
• dzieci w wieku ok.5 lat: 20 minut dziennie
• 6-10 lat: 30-40 minut
• powyżej 10 lat: 60 minut
• młodzież do 16 roku życia: 90 minut
Dłuższe przebywanie przed komputerem grozi pogorszeniem wzroku, zaburzeniami koncentracji i problemami ze snem. Częste korzystanie z komputera może również prowadzić do uzależnienia.
Granice korzystania z komputera należy zawsze ustalać z góry, jeszcze zanim dziecko zasiądzie przed monitorem. Tygodniowy grafik grania można wywiesić w widocznym miejscu i konsekwentnie się do niego stosować. Dzięki temu łatwiej uniknąć płaczu i rozczarowania związanego z przerwaniem ulubionej gry. Czas spędzany przy komputerze można też kontrolować zdalnie, za pomocą aplikacji, które blokują dostęp do Internetu po wykorzystaniu ustalonego limitu.

Psycholog odpowiada

Niestety Państwa syn padł ofiarą tzw.cyberprzemocy. Cyberprzemoc to długotrwałe zjawisko mogące przybierać formę nękania, straszenia, wyzywania czy też poniżania kogoś przy użyciu nowych technologii. Zjawisko to związane jest z istniejącą od zawsze przemocą, w tym przypadku przemocą rówieśniczą. Niestety nowe technologie dostarczyły kolejnych kanałów stosowania przemocy fizycznej lub psychicznej wśród młodzieży. Przypadki cyberprzemocy często nie są ujawniane, tylko 9% ofiar zgłasza problem nauczycielom, a 29 % rodzicom. Najważniejsze, że w przypadku Państwa syna problem został rozpoznany. Teraz należy zacząć działać. Przede wszystkim należałoby wesprzeć dziecko w kryzysie. Syn zapewne czuje się zagrożony, być może przeżywać dużo trudnych emocji: złość, zawiedzenie, dlatego stara się wycofać z życia społecznego i unika szkoły. Prawdopodobnie obniżyło się  poczucie bezpieczeństwa związane ze szkołą i rówieśnikami. Jeśli syn ma taką potrzebę to rozmawiajcie o tym co się wydarzyło, starajcie się Państwo być emocjonalnie przy dziecku. Sprawę jak najszybciej należałoby zgłosić do szkoły. Dobrze, żeby wychowawca wiedział co się aktualnie z dzieckiem dzieje, co ono przeżywa. Szkoła jako placówka ma opracowane własne procedury postępowania w przypadku cyberprzemocy. Procedura uwzględnia przede wszystkim objęcie dziecka pomocą psychologiczno- pedagogiczną. Należy również podjąć działania zaradcze wobec sprawcy/sprawców przemocy, a ich zachowania należy w przyszłości monitorować.
Podsumowując, obecnie najważniejsze jest wsparcie emocjonalne dziecka, zarówno w domu jak i w szkole w obecności psychologa/wychowawcy. Dziecko nigdy w takich sytuacjach nie powinno pozostawać samo, ponieważ cyberprzemoc jak wskazują badania to jedna z najdotkliwszych form przemocy rówieśniczej. Jeśli proponowane działania nie przyniosą skutku, a sprawca nadal będzie aktywny, sprawę należy zgłosić na Policję.